Bevallingsverhaal

Dag Lieverds,

Daar ben ik weer :))...

Zoals velen van jullie het weten wilde de kleine niet komen. Mijn vliezen waren op 11 maart al gescheurd en ik was vruchtwater aan het verliezen. Ik was 41 weken en 4 dagen zwanger toen de gyneceloog op 13 maart mij vertelde dat ik de volgende dag ingeleid zou worden. Dit ivm 48 uur lang verliezen van vruchtwater. Ik moest mij om 9 uur melden op de verloskamers. Ik kon eerst bellen mocht het druk zijn dan kon ik later van huis vertrekken. Ik ging met de hoop naar huis dat de kleine vanzelf zou komen....Maar helaas.....

Op 14 maart rond 9 uur belde ik de verloskamers en kreeg te horen dat het niet druk was en zij op mij aan het wachten waren. Heb meteen de kinderen naar mijn ouders gebracht en doorgereden naar het ziekenhuis. Om 9.30 uur was ik op de afdeling aangekomen en ze stonden op mij te wachten. Ben naar kamer 5 gebracht en plaats genomen en mijn koffer neergezet. Ik kreeg meteen infuus en alles werd klaar gezet. Echt raar om te weten dat je die dag gaat bevallen. Het was een raar gevoel. We wisten dat de kleine die dag zou komen en werden hierdoor erg zenuwachtig. Ik was de enige op de afdeling dus had alle aandacht :)))....

Om 10.30 uur kwam doc. Mevr Vos met zij co-arts Dhr Bosch en gaf mij door dat ik ingeleid zou worden en ze nog paar dingen wilden controleren. Ik had al 2 cm ontsluiting, ze heeft mijn vliezen doorgeprikt ( alleen kwam er niks uit :)) en zij dat dit een vlotte bevalling zou worden. Kreeg weeënwekkers toegediend. Ik had een hele lieve zuster Linda die mij heel goed heeft begeleid en veel heeft geholpen. Om de kwartier werd de weeënwekkers verhoogd en werd de weeën heftiger maar was goed op te vangen. Ik had met de meiden ( Gulo/Aygul/Ayse/Kezo en Safis en mama natuurlijk ) afgesproken dat ik ze zou bellen als ik ongeveer 7 cm ontsluiting zou hebben zodat ze dan naar het ziekenhuis konden komen. Heb Aygul nog rond half 12 gesproken maar ik was zo fit dat ze het idee had dat ik in de avond zou bevallen. Rond 13.00 uur kwam de co-arts Dhr Bosch langs om te toucheren en gaf door dat ik nog steeds 2 cm ontsluiting had. Ik had echt het idee dat dit heeeeel lang zou gaan duren. Om 13.20 uur lag ik op mijn zij met mijn manneke naast mij en de zuster Linda te puffen maar voelde dat de kleine er al uit wilde komen. Ik gaf Linda aan dat ik de kleine voelde indalen en dat ik pers neigingen had. Ze zei dat het snel kon gaan omdat het al de derde zwangerschap was en zag aan mij dat de kleine ieder moment kon komen. Ze stond op om alles klaar te leggen. Tussen de weeën vroeg ik mijn man om de meiden te bellen en door te geven dat ze snel moesten komen.

Om 13.30 uur werd alles klaar gelegd en ondertussen belde mijn man mijn zus Gulo of ze al waren vertrokken omdat de kleine ieder moment kon komen. Nu was het wachten op de persweeën. En ja hoor de bevalling begon.....Mijn zus Gulo was de eerst die was aangekomen en toen zij rond 13.45 uur de kamer binnen kwam waren mijn persweeën net begonnen. Om 14.02 uur was de kleine wonder op de wereld gekomen en we noemden hem BUGRA....( je spreekt hem uit als BOERA zachte g bestaat niet in de nederlandse alfabet ) Hij woog 3700 kg en was kern gezond....

Ja nu begint het ellende....de co-art Dhr Bosch probeerde na de bevalling mijn placenta eruit te halen. Maar die kwam niet...Hij heeft 40 min geprobeerd maar nee hoor het lukte niet....Idioot heeft zo hard getrokken aan de navelstreng waardoor deze is gescheurd en hij helemaal onder bloed zat....Ik begon als een gek te vloeien en hij raakte hierdoor in paniek en werd de gyneceloog geroepen om toch te proberen de placenta eruit te halen...Het lukt niet en moest meteen naar de OK....

Ze hebben de kleine vergeten in te wikkelen en een kruik in zijn bed te leggen en hebben hem aan zijn lot overgelaten in een koude kamer. Mijn zus Gulo heeft hem gevonden toen hij kou aan het leiden was en heeft hem meteen ingepakt.

Om 17.00 uur kwam ik uit de OK en mijn vader stond bij de uitgang. Ze waren zo ongerust geworden waardoor ze discussie hebben gehad met de OK medewerkers en de zusters. De arts Mevr Vos was ook zo een rare vrouw waar iedereen aan irriteerde en haar wel konden wurgen. Ik had totaal meer dan 1 liter bloed verloren en mijn HB was 4.2....moet normaal rond de 7 liggen.

Na 2 dagen dagopname en 3 zakken bloedtranfusie ben ik naar de kraamhotel Meiboom geweest. Ben daar volop aan mijn rust gekomen en lekker genoten van 8 dagen zorg....Had toen wel last van mijn buik maar werd mij verteld dat het naweeën waren. Ik heb bij de andere geen naweeën gehad en wist dus niet hoe het voelde en accepteerde de klachten.

Op 21 maart ben ik thuis gekomen en helaas op 23 maart weer opgenomen ivm baarmoederontsteking. Ayse kwam bij mij op kraamvisite en heeft mij uiteindelijk naar het ziekenhuis gebracht met koort 39.3. In het ziekenhuis aangekomen moest ik toch naar de verloskamers gaan voor controle. Mijn koorts werd steeds hoger en ik werd steeds beroerder. Na onderzoek bleek dat er toch iets aanwezig was in mijn baarmoeder en dat ik opgenomen moest worden ivm baarmoederonsteking en kreeg zware antibiotica per infuus. Helaas kregen ze mijn koorts niet omlaag en werd met zetpil een beetje verlaagd. Op 24 maart werd er nogmaals controle verricht en ze waren er zeker van dat er een stuk pacenta achtergebleven was en dat ik gecurriteerd moest worden. Om 15.10 kwamen ze mij halen en om 17.00 uur was ik terug zonder druk in mijn buik en een opgeluchte gevoel. Alles was deze keer goed gegaan.

Ik ben vandaag rond 18.00 uur ontslagen uit het ziekenhuis. Ik heb tot vandaag antibiotica per infuus gekregen en nu pillen voor 3 dagen meegekregen. Ik ga nu echt genieten van mijn kinderen en mijn verlof.....

Ik zal zo ook paar foto's van BUGRA plaatsen zodat jullie mijn kleine mannekke kunnen bewonderen.

Groetjes

Songul

ps ik wil jullie allen bedanken voor al jullie lieve berichten op de berichten van Ayse en op mijn site....